camgöz limanı

camgöz limanında donarken yalnızlığım kanıyor bulutlar her yer kırmızı bembeyaz bir gökyüzü saklı avuçlarımda nerde o eski günler eski sevinçler düne dair hapsettiğim ne kadar tatlı hatıra varsa aklımda bazen bir iç çekiş bazende tebessüm olup canlanıyor göz kapaklarımda belki herşey yalan şu anda birlikte olduğumuz gibi ne kadar boyutsuzluk varsa toplayın alayını atın bir karmaşanın içine o kadar yalandan sonra elbet biraz gerçek gerçekleşir hala basireti kördüğüm olmuş besmelesiz başlanılan bir hayat yıldızların en sönüğü yaprakların en ölüsü bir baykuş kadar uğursuz dün kadar geçmiş kıyamet kadar karmaşada hoş belki hiç yaşamadık yalandı herşey buğusunda kezzap barındıran nefesin ellerin ve tenin çok geç kalmış olsakta camgöz limanındayım ben hala olurda dönüp gelirsen bir eylül akşamında aklım zaten hep seni düşünmekle meşgul gelen her gemide sen gidende ben gelende sen gidende ben...