Kimliksiz Tüm Yazıları(Bir paragraf bile olamadık seninle..)

Bıraktım artık arabesk şarkıları bu aralar,kahveyi de eskisi gibi şekersiz içmiyorum,sigarayla küsüştük,alkolle de ayrıldım.Sanki senden sonra,biraz da olsa normale dönüyorum.Bir de seni sol yanımdan atabilsem tam olacak,keşke unutulsan,keşke isyan cümlelerimin gizli öznesi olmayı bıraksan.Vazgeçilmezim değil de,vazgeçip unuttuğum,aklıma bile gelmeyecek kadar yabancı biri olabilsen.Ama ne çare unutmak,bak bu şiirimin konusu bile gene sen… Saklı hazin bir gülücük hayat,iki dudağına hapsolmuş,ve yorgun dalgalarda tutsak gözlerin.Bir ilkbahar uyanışı desem değil,bir sonbahar vedası hiç,sen 4 mevsimi yaşatan bir orman misali buram buram yaşamaktasın yüreğimde.Uykuya direnen aklımda hep uyuyan yanım,ölüme direnen bedenimde hep yaşayan anımsın.Sen hem elini tutacak kadar yakın,hem nefesini öpemeyecek kadar ulaşılmazımsın… Bir elmanın iki yarısı olabilirdik,bir ekmeği paylaşan iki masum sevgili.Tabiri aciz kalıyor bak,anlatılamıyorsun.Sen anlatılacak kadın değil,benim için yaşanacak hayattın.Koklanıp kenara atılacak bir papatyadan uzak,aklımın mazi sayfalarında ölümsüzlüğe hapsolacak gül kadar asil.Şimdi gideceksin,herkes gibi arkanı döndüğünde bitti zannedeceksin.Ama bir konuda aldanacaksın,arasan da bir ben daha asla bulamayacaksın... Gelirken ben farklıyım demiştin,evet haklıydın en ağır darbeyi vurdun.Keşke farkın olmasaydı diğerlerinden,geçmişin tozlu raflarında öncekiler gibi eskir giderdin.Sen tüm raflarımı yıktın benim,hayatımı alt üst ettin,şimdi hiçbir şey yok gibi gitmek çabasındasın.Ama yok öyle bir kalemde gidemezsin,kalbimdeki siluetini silemezsin,hayatımdan bir film şeridi gibi geçemezsin sen farklısın çünkü öyle kolay kolay unutulmazsın…. Çocukluğumu özledim ben,ellerimi donduran ayazda kibrit tadında yaşamayı...Bir dondurmayla mutlu olmayı,bayramlarda şeker peşinde koşmayı,tenefüs aralarını iple çekmeyi.Ödevimi bitirip sokaklarda akşama kadar oynamayı.O sevinçleri,yaramazlıkları,mahallenin en güzel ablasına aşık olmayı...Zaman her şeyin ilacı derler,büyümekse ilaç,adam olduğunu sanıp çocukluğuna özlemle sarılmaksa,o zaman 'zaman' koca bir yalan…. Ankara'nın yağmur altı bulutlu sokaklarında yürüyorum,aklımda hayaller,gözümde üç damla yaş ve dilimde şarkımız.Bu ayrılık yakışmadı bize,ağır geldi,yıprandık ve en önemlisi sen beni bende seni yaraladık.Nasıl oldu,dokunmaya bile kıyamazken sana,nefesini öpmeye doyamazken,en ağır hakaretleri söyleyen iki düşmanız şimdi.Keşke olmasaydı diyebilsem...Keşke.Ama ayrılmışız bi kere kavuşmak Ademle Havadan beri haram bize.. Hadi vur bana,bağır çağır,hakaret et,yeter ki konuş,sesini duymak istiyorum.Böyle susman öldürüyor beni,sessiz çığlıkların çınlıyor beynimde.Ağlama lütfen bırak ben ağlayayım biten bir aşkın ardından.Biliyorum gideceksin ama lütfen son kez konuş bir elvedayı çok görme,sessiz vedalara alışık değil kalbim,giderken bendeki senide al yoksa içimde sensiz yaşayan sen alır götürür beni benden...